Almost there

Lieve allemaal,

Nog maar 6 nachtjes totdat ik weer op Nederlandse bodem sta. Maar voordat het zover is zal ik jullie op de hoogte brengen van alles dat ik heb meegemaakt de afgelopen weken: Prom, Pake en Beppe in Abbottstown, last school weeks, graduation and Ocean City.

Op 24 mei was dan eindelijk de dag: PROM 2013! Dit is het feest waar al een jaar over gesproken wordt en waar sommige meisjes een dress kopen van $500. De dag voor het grote feest hadden Brett, Alicia en ik onze nagels laten doen bij een nagelstudio. Mijn nagels waren licht roze met diamantjes, precies zodat het zou matchen met mijn dress die ik weken geleden had gekocht. Op de dag zelf moesten we naar school tot 12.00pm en daarna kregen we vrij om ons helemaal ready to go te maken. Kaila (een meisje van de kerk) kwam al vrij snel langs, zij heeft ons haar en make-up gedaan en dat zag er heel mooi uit, ik had een vlechtje in mijn haar en de rest was gekruld, precies zoals ik het wilde hebben. In het einde van de middag ben ik naar Carly gegaan, daar hebben we een paar foto’s gemaakt en daarna ben ik snel weer terug naar huis gegaan omdat hier ook vrienden zouden komen om nogmaals a bunch of pictures te maken. Na een foto sessie van dik een uur gingen we in de auto opweg naar een hotel in Gettysburg waar het dinner en de dans plaat zou vinden. Het was super druk en iedereen zag er zó mooi uit! Sommige meisjes hadden hele grote prinsessen jurken aan en sommige hadden jurken met alleen maar glitters, beetje over the top misschien maar wel grappig om te zien. Het dinner begon om 7.00pm wat bestond uit een 3 gangen menu aan een ronde tafel. Daarna begon de dans en werd er bekend gemaakt wie de Prom Prince, Princess, King and Queen waren. Dagen ervoor konden we hiervoor stemmen op school en ik had veel stemmen gekregen voor Prom Princess, ik was het uiteindelijk niet geworden maartoch. Net zoals met Homecoming heb ik mijn ogen uitgekeken deze avond, hoge hakken werden weer uit gedaan en dan heb ik het nog niet eens over de Amerikaanse manier van dansen. Ik zou er nooit aan kunnen wennen! Verder was het een hele leuke en gezellige avond met al mijn Amerikaanse vrienden die ik erg ga missen.

Na een kort nachtje was het eindelijk 25 mei: de dag dat Pake en Beppe vanaf New York City naar Abbottstown zouden rijden en we elkaar eindelijk konden zien na bijna 10mnd. We hadden al wat gesmst in de ochtend zodat we ongeveer wisten hoelaat ze hier zouden aankomen, dus rond die tijd zijn Mikayla en ik aan het einde van onze ‘driveway’ gaan zitten, de derde auto die langs reed kwam wat dichterbij ons en opeens hoorde ik Beppe lachen!!! Dat was zo’n gek maar zoo’n fijn gevoel! We gaven elkaar veel knuffels en echte Nederlandse kussen (die ik echt heb gemist) . Het was net een droom in 3D maar dat in het echt, beter kan ik het niet beschrijven. We zijn naar binnen gegaan waar Pake en Beppe en mijn gastgezin elkaar hebben leren kennen en natuurlijk ook de huisdieren Ginger, Cookiedough and Kiki. Daarna heb ik ze het hele huis laten zien. In de avond mijn we naar Tropical Treat geweest (een ijs en hamburger plaats wat populair is voor alle leeftijden) met z’n allen, daar hebben we lekkere ijsjes gegeten en hebben Pake en Beppe ook Rahel (meisje uit mijn cheer squad) ontmoet. Op de zondag zijn we naar de kerk gegaan, Pake en Beppe vonden het heel speciaal en zo hebben ze toch een idee van mijn zondagochtend. In de middag zijn we naar Gettysburg gegaan, een stad hier vlakbij dat een grote rol heeft gespeeld tijdens een oorlog. We hebben veel dingen bezocht en het was extra speciaal omdat het een dag later Memorial Day was. Verder hebben we nog gegolfd, rond gelopen in de omgeving, zijn we uit eten geweest en zijn Pake en Beppe op donderdagmiddag naar mijn school gegaan, op deze dag was het May Day op school (een soort open dag voor familie en wat voorstellingen in de ochtend waarin Mister New Oxford werd gekozen met een talentshow en een Maypole Dance). Op vrijdagochtend moesten we afscheid nemen en gingen Pake en Beppe weer terug naar Nederland. Ik ben zo blij dat ze hier waren! Nu snappen ze écht waar ik het over heb :).

Op 7 juni was my very last schoolday at New Oxford High School, wauw wauw wauw wat heb ik een GEWELDIGE tijd gehad op deze school! In het begin had ik het soms wel moeilijk maar daar heb ik uiteindelijk alleen maar van geleerd, maar ik heb nooit alleen gezeten tijdens de lunch en er waren veel lieve mensen die mij met van alles en nog wat hebben geholpen; dat zegt genoeg! Maar al snel was ik aan veel dingen gewend en hoorde ik continu “Hey Chantell” als ik door de hallway liep. Dat maakte mij altijd zo gelukkig. Laatst was ik op de announcements op school met de andere uitwisselingsstudenten om iedereen te bedanken, de announcements zijn er altijd aan het begin van de schooldag en during 3rd block, iedereen kon ons horen en zien op de tv’s in de klaslokalen, dat was heel cool om te doen. Ik heb heel veel vrienden gemaakt hier op school en er zijn heel wat mensen die ik verschrikkelijk zal gaan missen. Ook heb ik veel banden opgebouwd met leraren, dat klinkt misschien gek maar hier in Amerika zijn ze close met iedereen in de school. Mijn geometry teacher heeft mij met veel dingen geholpen en vaak kwam ik na schooltijd even in haar lokaal om te praten, ik moest veel tranen laten toen ik haar voor de laatste keer zag op de laatste schooldag. Mijn psychology teacher maakte mij elke schooldag tijdens het tweede semester aan het lachen, hij is zoo grappig en echt een kletskous, hij heeft zelf twee jaar in Luxemburg gestudeerd dus snapt alles precies. Mijn Spanish teacher was zelf ook an exchange student in Turkije, ze heeft mij wat tips gegeven en zo konden we veel ervaringen delen. Zelfs de “lunch ladies” kwamen maar mij toe om me een goede vlucht te wensen. Dit allemaal realiseerde mij dat ik echt een part of the school ben. Verder heb ik al mijn vakken met voldoendes/goede cijfers afgrond. Mijn eindcijfer voor Spaans is zelfs an A (94%)! Om 2.30pm was de schooldag toch echt over en ben ik als een gek voor de laatste keer naar mijn locker gegaan en heb ik afscheid genomen van sommige mensen (ook van Lisa en Tobi, de Duitse uitwisselingsstudenten bij mij op school). Daarna moest ik huilend naar buiten rennen om nog de schoolbus te halen.

In de avond was het graduation, dit betekende dat veel van mijn vrienden gingen afstuderen. Het is hier in Amerika véél makkelijker om je diploma te halen, dat kan ik straks in Nederland wel uitleggen voor de mensen die hier geïnteresseerd in zijn want dat is een lang verhaal. Natuurlijk ging ik ’s avonds naar school om al mijn Senior vrienden te zien afstuderen met de beroemde ‘cap and gown’. Dat was heel gaaf om mee te maken maar net zoals de hele dag heel moeilijk moment; het mixende gevoel dat het zomervakantie is, maar het nu écht voorbij is en nooit meer terug gaat komen. That day was one one of the most beautiful but worst days during my exchange year.

Van 11 tot 14 juni zijn Paige, Brett, Alicia en ik naar Ocean City geweest. Het was ongeveer 4 uren rijden en we hebben hele leuke dagen gehad! We zaten in een mooi hotel aan zee dat letterlijk alles had: 2 zwembaden, een bar, een jacuzzi, een sauna, een schaatsbaan, een winkel en zo kan ik nog wel even doorgaan. We zijn veel uit eten geweest, hebben veel over de boardwalk gelopen, gewinkeld en om niet te vergeten hebben we uren op het strand gelegen. Ik ben wel erg verbrand en daar was ik ziek van geworden op donderdagavond. Maar na een slapeloze nacht, veel pijn en uren nadenken hoe dit is gebeurd snapte ik het eindelijk: my mom is not around! Gelukkig bestaat er Whatsapp en hadden we toch nog veel contact (zoals gelukkig altijd).

Ik had veel graduation parties de afgelopen week en maandag is mijn afscheidsfeestje. Ik kijk er tegen op om afscheid te maken van al deze lieve mensen die dit jaar één van de beste ooit hebben gemaakt. Morgen ga ik voor de laatste keer naar de kerk, daar ga ik ook even een toespraakje houden om iedereen te bedanken. Ik ben niet altijd met veel plezier naar de kerk gegaan, maar het is toch een deel van mijn uitwisselingsjaar omdat ik er (bijna) elke zondag was. Also, de mensen bij de kerk zijn zo lief en geïnteresseerd! Daarna ga ik met mijn gastgezin naar Hershey Park en op woensdagavond gaan we voor de laatste keer uit eten met z’n allen. Ik wil nog één reisverslag plaatsen voordat ik weer naar huis ga waarin ik ga schrijven over mijn afscheidsfeestje en alle leuke maar moeilijke dingen die mij te wachten staan deze dagen.

Liefs van Chantal