Seeing the time running

Lovely Dutchies,

Eindelijk heb ik weer eens tijd gevonden in mijn drukke agenda om een reisverslag te schrijven. Ik ben gewend aan mijn Amerikaanse leven en ik zie mijn gastgezin als mijn tweede familie. Ik merk dat ik steeds meer mijn tweede leven begin te leiden heb en daar volop van geniet.

Maandag 1 oktober was onze laatste tennis wedstrijd en de week daarvoor waren de laatste (zware) trainingen. Omdat het de laatste wedstrijd was, was het ook senior night. Dat betekent dat het de allerlaatste wedstrijd was voor alle senioren in het team, omdat zij het team gaan verlaten en volgend schooljaar naar college gaan. Ik was deze middag/avond ook even een senior omdat ik ook het team ga verlaten. Toen we bij de tennisbanen aankwamen hadden de junioren uit ons team alles versierd met ballonnen en posters met de namen van de senioren, erg lief! Wij hebben als team deze wedstrijd gewonnen en wij, Brenna mijn dubbelpartner en ik, kunnen met trots zeggen dat wij al onze wedstrijden hebben gewonnen in het hele seizoen! Na de wedstrijd gingen wij (ons team en alle ouders, broers en zussen) gezamenlijk eten, het was erg gezellig. Daarna hielt coach voor elke senior een toespraak. Hij beschreef mij in één woord als 'sweet', verder vertelde hij wat leuke herinneringen van dit seizoen en wat 'weetjes' over mij. Ik kreeg een bloemetje, een goodiebag en een ballon. Ik heb echt een toptijd gehad tijdens het tennis seizoen. Ik kan de eerste training nog goed herinneren, het is zo snel gegaan en daarom ik vraag me af waar de tijd is gebleven. In het begin had ik soms wat twijfels over het tennissen, vooral omdat de trainingen zo zwaar waren, maar ik heb er nu zelfs een paar vriendinnen aan overgehouden en zou het zo over doen :)!

Maaar…. Aan de andere kant kijk ik uit naar het volgende seizoen omdat ik dat ga cheerleaden voor worstelen! Ik heb er super veel zin in! Vorige week had ik de eerste meeting, we hebben een keileuk team en een aardige coach. Iedereen is erg spontaan, geïnteresseerd en excited omdat ik, de exchange student from Holland, bij hun in het team zit. Ook zitten Emily, Linsey en Alyssa (uit mijn tennis team) in het team. Het is extra special omdat ik in het varsity team zit, daar zitten de 'top cheerleaders' in die voor de meeste wedstijden moeten cheerleaden.

De kleine (en hele aparte) verschillen beginnen mij steeds meer op te vallen, vooral op school. Zo hangt er in elk lokaal een Amerikaanse vlag, in het begin van het eerste block staat iedereen op in de richting van de vlag, iedereen heeft zijn/haar hand op de borst en zingt The pledge to the flag of The United States of America. Ik keek mijn ogen uit op de eerste schooldag. Als je tijdens de les naar het toilet wil, moet je je uitschrijven, dan krijg je een gele pas die je meeneemt en vervolgens moet je je weer inschrijven. Leraren die regelmatig snoepjes of Dollars uitdelen aan de leerlingen als ze het goed doen? Leraren die vaak: ''What the heck'' zeggen terwijl schelden hier een taboe is? Alles kan. De toetsen zijn erg makkelijk, als ze moeilijker zijn mogen we ze een dag van ten voren inzien, of staan de antwoorden op een ander papier waar je vervolgens uit kan kiezen. Ik haal meestal een A (cijfer 9/10) en ben soms ook beter dan mijn klasgenoten. De mensen uit mijn Geometry class hebben net geleerd dat een rechte hoek 90⁰ heeft, verder hebben ze nog nooit gehoord van de tanges, cosinus en sinus. Ze vinden mij keislim en zijn vaak verbaast hoe ik alles weet wat zij leren. Ja, je kan wel zeggen dat het onderwijs in Amerika achterloopt. Verder zijn er nog veel meer verschillen aangezien niks hetzelfde is als thuis, ik verbaas mij elke keer weer en daarom heb ik deze slogan van Travel Active ook goed ik mijn achterhoofd: "Het is niet goed of slecht, het is gewoon anders".

Ik heb de laatste tijd nogal wat gekke dingen meegemaakt. Er was een tijdje geleden een gevaarlijke en zieke wasbeer buiten. Niemand mocht naar buiten, alleen mijn hostdad en Josh omdat zij hem dood gingen schieten. Het was erg spannend, ik wist niet wat mij overkwam! 3 weken geleden heeft het veel geregend waardoor er een overstroming was, ook toen wist ik niet wat mij overkwam. Ik heb trouwens ook mijn eerste donut als ontbijt gehad, dat was genieten!

De weekenden zijn anders dan thuis. Stappen op zaterdagavond, gezellige avonden met mijn lieve vriendinnetjes en een drankje, winkelen in Groningen met mama of Annabelle, op mijn fiets springen wanneer ik maar wil, uit eten met familie, Boer Zoekt Vrouw kijken op zondagavond, oppassen op mijn nichtjes en uitslapen (geen tijd) komen helaas niet meer voor. Dat betekent niet dat het saai is of ik me verveel, we doen veel leuke dingen en ik zit geen seconde stil. We gaan vaak winkelen, wat erg leuk en anders dan thuis is. Vorige week gingen Josh, Graham (een vriend van Jon, Josh en eigenlijk de hele familie), Alicia en ik naar Park City, dat is een super grote mall met Abercrombie & Fitch, Hollister, Zara, Forever 21, Victoria Secret en noem maar op. Op een zaterdag ben ik met Justine & Lisette (2 meisjes uit Nederland, zij zijn ook in Amerika voor een High School-year met Travel Active) naar een football game geweest op Justine haar school, het was gezellig! Op 2 november gaan we naar Lisette haar school voor een football game, ik heb er nu al zin in. Verder zijn we twee dagen naar een festival geweest en soms tennissen en golfen we met z'n allen. Ook ga ik als niet-gelovige op bijna elke zondagochtend naar de kerk.

Ik kijk erg uit naar alles wat mij te wachten staat in de komende tijd. Volgende week is het spirit week, vrijdagavond is de homecoming football game en zaterdagavond (mijn verjaardag!) is de homecoming dance. Op 31 november is het Halloween, dan gaan Alicia en ik naar Paige (nichtje). In november is het Thanksgiving en op 24 november gaan Alicia en ik naar The Big Apple met de organisatie! Ik heb weer wat foto’s toegevoegd van mijn avontuur, helaas staan ze niet op volgorde en kan ik dat niet veranderen.

Kisses from America