Me as a cheerleader
Door: Chantal van Tilburg
Blijf op de hoogte en volg Chantal
20 November 2012 | Verenigde Staten, Abbottstown
Lieve allemaal,
Colonial spirit never dies, so raise your spirit high. Let’s get a little bit rowdy, R-O-W-D-Y. Hey, get that beat, hey, get that beat, generate some spirit, and generate some heat. That’s okay, that’s alright, stay in there and fight, fight, fight, okay, alright, fight. Moving to victory, we’re moving to win, we’re moving to a V-I-C-T-O-R-Y. Colonials got the fever, we’re rockin to the beat, hey Colonials, yeah, pour on the heat.
Dit zijn 6 van de, om precies te zijn, 57 yells voor cheerleading. Omdat het er zo veel zijn, is het veel moeilijker dan ik had verwacht, laat staan de dansjes bij de yells, onze openingsdans en de stunts. Twee weken geleden is het cheerleading seizoen van start gegaan, ik heb van maandag t/m donderdag trainingen van 3.30pm tot 5.30pm. De tijd gaat zo waanzinnig snel, ik kan mij nog goed herinneren dat het mij gaaf leek om een cheerleader te worden op een Amerikaanse High School en nu opeens sta ik daar als een echte New Oxford Colonial cheerleader, de yells, dansjes en stunts te leren voor onze eerste wedstrijd op 12 december. Ons cheerleading ‘squad’ is heel gaaf, iedereen is geïnteresseerd in mij en ze vragen vaak of ik iets in “Holland” wil zeggen. Na schooltijd ga ik altijd met Emily, Brianna, Sam en Brittany ergens wat eten en/of drinken en daarna gaan we naar de training, het is altijd erg gezellig en ik kan zó met ze lachen :). Ons cheerleading outfit is al binnen, maar ik heb er maar één foto van omdat onze coach ze nu nog heeft. Zodra ik zelf mijn outfit heb en de eerste wedstrijden achter de rug zitten, plaats ik natuurlijk foto’s.
Hurricane Sandy, waar te beginnen? Het begon allemaal met de waarschuwing van mijn hostmom dat ik ervoor moest zorgen dat mijn telefoon voldoende was opgeladen voor het geval dat de stroom uit zou vallen, eerlijk gezegd wist ik niet waar ze het over had. Ik had gelezen en gehoord dat hurricane Sandy op komst was in New York City, Washington DC en Philadelphia, natuurlijk weet ik dat wij in dezelfde area zitten, toch had ik er niet veel bij stilgestaan. Een paar dagen van te voren werden er allerlei voorbereidingen getroffen binnen mijn gastgezin, we zijn naar de winkels geweest voor flessen water, extra batterijen, antibacteriële handgel en noem maar op. Ook kreeg ik een noodnummer van Ayusa en kwam Jon thuis. Maandag 29 oktober kwam Sandy binnen in New York City, het begon bij ons met heel veel regen en keiharde wind. In de ochtend werd ik gebeld door Omrop Fryslân en kwam ik vervolgens op de radio, dat was natuurlijk weer een hele ervaring. Al snel kwam er een overstroming in onze straat, viel de elektriciteit een paar keren uit en ging het aardig tekeer buiten. Gelukkig viel het uiteindelijk mee en is de schade niet zo erg als in New York City. Ik vond een beetje spannend om het mee te maken, maar het was meer excited, omdat niet alle Nederlanders dit kunnen zeggen.
En toen kwamen de verkiezingen: Barack Obama v.s. Mitt Romney. Ik moet zeggen dat ik er vrij weinig van mee gekregen heb door alle drukte, toch probeerde ik elke avond even op internet te kijken om op deze manier toch een beetje op de hoogte te blijven. Het viel mij op dat bijna iedereen hier in Amerika voor Mitt Romney was en dat het voor sommige echt een grote strijd was. De dag na de presidentsverkiezingen was heel dubbel, sommige mensen vroegen aan mij wie er had gewonnen omdat ze zelf nog geen idee hadden en andere mensen waren helemaal boos omdat Obama had gewonnen.
Een paar weekenden geleden heb ik geslapen bij Lisette met Justine en Manon. We zijn naar Lisette haar football game geweest, we hebben een hele grappige film gekeken en we zijn wezen winkelen in Park City. Het was keigezellig en we hebben onwijs gelachen met onze Nederlandse praatjes! Ondanks het feit dat ik het heerlijk vind om Engels te praten, is het relaxt om lekker Nederlands te praten, ik weet niet precies waarom maar het is zó anders dan via Skype. Verder blijft Nederlandse humor de leukste.
Het gaat nog steeds goed op school, ik vind het erg makkelijk waardoor het eigenlijk een beetje saai is. Gelukkig zijn we nu bezig met iets dat wat uitdagender is: een English Research waarin je je gaat verdiepen in een beroep dat je interessant vind, mijn research gaat over Airline Pilots. Ik hoef nog maar 4 weken naar school totdat het tweede (en laatste) semester begint, stiekem ben ik daar wel blij mee, omdat ik mij elke dag afvraag waarom ik ook alweer heb gekozen voor Photography (de leraar kan geen les geven zoals hij zelf altijd zegt, we leren alleen maar dingen over photoshop en mijn klas is, om het op zijn zachts te zeggen, een beetje apart). Ondanks het feit dat ik alweer dik 3 maanden in Amerika zit vallen de verschillen nog steeds op, ik denk dat ik er zo ongeveer een boek over kan schrijven. Zo ben ik er achter gekomen dat wij een nurse op school hebben, jawel een echte dokter met een wachtkamer. “Typisch Amerikaans”, zoals mama al zei. We hebben ook vaak een dresscode op school, zo steun je bijvoorbeeld Pink Ribbon als je op een speciale dag roze draagt. Mijn gastgezin en vriend(inn)en komen er nu pas achter dat je mijn naam niet uitspreekt als Chantell, maar wat het wel is weten ze niet precies. Chantohl? Chanel? Sjontal? Ik hoor het dagelijks. Verder is het moeilijk om uit te leggen waar de ‘van’ in mijn achternaam vandaan komt. Het is geen ‘middle name’ maar een deel van mijn achternaam zodat het mooier klinkt, zoals ik dat altijd uitleg. Maar waarom begint het dan niet met een hoofdletter? Vragen ze dan. Ik heb al twee awards gewonnen op school: “Colonial Rising Star Award Language Arts” en “Girls Varsity Tennis the year 2012”. Ik ben heel blij (en trots) op de eerste, omdat ik de enige op onze hele school ben!
Deze week ben ik een weekje vrij van school. Donderdag is het Thanksgiving, vrijdag is het Black Friday en zaterdag gaan wij (Alicia, Lisette, Justine en ik) naar New York City! Ohhh yeaah!!! The Big Apple, here we come, again! Ik zal proberen om snel weer een reisverslag te plaatsen. Er staat weer een paar foto's bij de reisverslag.
Liefs uit Amerika!
Colonial spirit never dies, so raise your spirit high. Let’s get a little bit rowdy, R-O-W-D-Y. Hey, get that beat, hey, get that beat, generate some spirit, and generate some heat. That’s okay, that’s alright, stay in there and fight, fight, fight, okay, alright, fight. Moving to victory, we’re moving to win, we’re moving to a V-I-C-T-O-R-Y. Colonials got the fever, we’re rockin to the beat, hey Colonials, yeah, pour on the heat.
Dit zijn 6 van de, om precies te zijn, 57 yells voor cheerleading. Omdat het er zo veel zijn, is het veel moeilijker dan ik had verwacht, laat staan de dansjes bij de yells, onze openingsdans en de stunts. Twee weken geleden is het cheerleading seizoen van start gegaan, ik heb van maandag t/m donderdag trainingen van 3.30pm tot 5.30pm. De tijd gaat zo waanzinnig snel, ik kan mij nog goed herinneren dat het mij gaaf leek om een cheerleader te worden op een Amerikaanse High School en nu opeens sta ik daar als een echte New Oxford Colonial cheerleader, de yells, dansjes en stunts te leren voor onze eerste wedstrijd op 12 december. Ons cheerleading ‘squad’ is heel gaaf, iedereen is geïnteresseerd in mij en ze vragen vaak of ik iets in “Holland” wil zeggen. Na schooltijd ga ik altijd met Emily, Brianna, Sam en Brittany ergens wat eten en/of drinken en daarna gaan we naar de training, het is altijd erg gezellig en ik kan zó met ze lachen :). Ons cheerleading outfit is al binnen, maar ik heb er maar één foto van omdat onze coach ze nu nog heeft. Zodra ik zelf mijn outfit heb en de eerste wedstrijden achter de rug zitten, plaats ik natuurlijk foto’s.
Hurricane Sandy, waar te beginnen? Het begon allemaal met de waarschuwing van mijn hostmom dat ik ervoor moest zorgen dat mijn telefoon voldoende was opgeladen voor het geval dat de stroom uit zou vallen, eerlijk gezegd wist ik niet waar ze het over had. Ik had gelezen en gehoord dat hurricane Sandy op komst was in New York City, Washington DC en Philadelphia, natuurlijk weet ik dat wij in dezelfde area zitten, toch had ik er niet veel bij stilgestaan. Een paar dagen van te voren werden er allerlei voorbereidingen getroffen binnen mijn gastgezin, we zijn naar de winkels geweest voor flessen water, extra batterijen, antibacteriële handgel en noem maar op. Ook kreeg ik een noodnummer van Ayusa en kwam Jon thuis. Maandag 29 oktober kwam Sandy binnen in New York City, het begon bij ons met heel veel regen en keiharde wind. In de ochtend werd ik gebeld door Omrop Fryslân en kwam ik vervolgens op de radio, dat was natuurlijk weer een hele ervaring. Al snel kwam er een overstroming in onze straat, viel de elektriciteit een paar keren uit en ging het aardig tekeer buiten. Gelukkig viel het uiteindelijk mee en is de schade niet zo erg als in New York City. Ik vond een beetje spannend om het mee te maken, maar het was meer excited, omdat niet alle Nederlanders dit kunnen zeggen.
En toen kwamen de verkiezingen: Barack Obama v.s. Mitt Romney. Ik moet zeggen dat ik er vrij weinig van mee gekregen heb door alle drukte, toch probeerde ik elke avond even op internet te kijken om op deze manier toch een beetje op de hoogte te blijven. Het viel mij op dat bijna iedereen hier in Amerika voor Mitt Romney was en dat het voor sommige echt een grote strijd was. De dag na de presidentsverkiezingen was heel dubbel, sommige mensen vroegen aan mij wie er had gewonnen omdat ze zelf nog geen idee hadden en andere mensen waren helemaal boos omdat Obama had gewonnen.
Een paar weekenden geleden heb ik geslapen bij Lisette met Justine en Manon. We zijn naar Lisette haar football game geweest, we hebben een hele grappige film gekeken en we zijn wezen winkelen in Park City. Het was keigezellig en we hebben onwijs gelachen met onze Nederlandse praatjes! Ondanks het feit dat ik het heerlijk vind om Engels te praten, is het relaxt om lekker Nederlands te praten, ik weet niet precies waarom maar het is zó anders dan via Skype. Verder blijft Nederlandse humor de leukste.
Het gaat nog steeds goed op school, ik vind het erg makkelijk waardoor het eigenlijk een beetje saai is. Gelukkig zijn we nu bezig met iets dat wat uitdagender is: een English Research waarin je je gaat verdiepen in een beroep dat je interessant vind, mijn research gaat over Airline Pilots. Ik hoef nog maar 4 weken naar school totdat het tweede (en laatste) semester begint, stiekem ben ik daar wel blij mee, omdat ik mij elke dag afvraag waarom ik ook alweer heb gekozen voor Photography (de leraar kan geen les geven zoals hij zelf altijd zegt, we leren alleen maar dingen over photoshop en mijn klas is, om het op zijn zachts te zeggen, een beetje apart). Ondanks het feit dat ik alweer dik 3 maanden in Amerika zit vallen de verschillen nog steeds op, ik denk dat ik er zo ongeveer een boek over kan schrijven. Zo ben ik er achter gekomen dat wij een nurse op school hebben, jawel een echte dokter met een wachtkamer. “Typisch Amerikaans”, zoals mama al zei. We hebben ook vaak een dresscode op school, zo steun je bijvoorbeeld Pink Ribbon als je op een speciale dag roze draagt. Mijn gastgezin en vriend(inn)en komen er nu pas achter dat je mijn naam niet uitspreekt als Chantell, maar wat het wel is weten ze niet precies. Chantohl? Chanel? Sjontal? Ik hoor het dagelijks. Verder is het moeilijk om uit te leggen waar de ‘van’ in mijn achternaam vandaan komt. Het is geen ‘middle name’ maar een deel van mijn achternaam zodat het mooier klinkt, zoals ik dat altijd uitleg. Maar waarom begint het dan niet met een hoofdletter? Vragen ze dan. Ik heb al twee awards gewonnen op school: “Colonial Rising Star Award Language Arts” en “Girls Varsity Tennis the year 2012”. Ik ben heel blij (en trots) op de eerste, omdat ik de enige op onze hele school ben!
Deze week ben ik een weekje vrij van school. Donderdag is het Thanksgiving, vrijdag is het Black Friday en zaterdag gaan wij (Alicia, Lisette, Justine en ik) naar New York City! Ohhh yeaah!!! The Big Apple, here we come, again! Ik zal proberen om snel weer een reisverslag te plaatsen. Er staat weer een paar foto's bij de reisverslag.
Liefs uit Amerika!
-
20 November 2012 - 19:47
Jeroen:
Hoi Chantal,
Ik zit nog even op kantoor te werken voor GTST..haha..komt er weer z'n leuk verhaal van de binnen!
Heel apart normaal komen je verhalen vroeg in de ochtend binnen, dan beantwoord ik ze nog even voordat ik vertrek!
Hier loopt alles lekker door ook al missen we je best wel.
Wij zij hier erg druk met de voorbereiding voor Fabien haar gast zusje en onze gast dochter.
De ervaring die jij daar hebt willen wij graag ook bieden aan Mathilde.
Jij hebt nu lekker vakantie terwijl wij lekker door mogen bikkelen, geniet ervan!
Ga je nog iets doen met sinterklaas, jaja hij is inmiddels aangekomen.
Ik spreek je weer snel via Skype hopelijk nog even voor je vertrek naar NYC.
xxx Papa. -
20 November 2012 - 21:25
Kees En Leny Mulder:
Goedenavond Chantal,
Dit is weer eens wat anders dan 's morgens vroeg. Maar heel verrassend. Ik was bezig met een mailtje voor jou en plotseling.... ping envelopje met Chantal!!!! (Dat mailtje gaat over onze Engelse conversatie cursus, dat maak ik straks af).
Wat heb je weer leuke dingen beleefd en ook erg spannende dingen zoals hurricane Shandy. Nu is het bij jullie gelukkig allemaal meegevallen, maar dat is natuurlijk nooit te voorspellen.
Wij hebben nu een "New Oxford Colonial Cheerleader" in de familie. We are very excited!!!
Chantal fijne vakantie nog en een heel gezellig weekend in New York.
Groetjes aan je family en voor jou dikke kus van pake en beppe.
-
20 November 2012 - 22:02
Jurrie Donker:
hallo chantal wat beleef je veel in amerika je bent een echte bofkont allemaal lieve mensen om je heen
ik lees altijd jou verslagen heel leuk gr jurrie -
21 November 2012 - 09:23
Ellen:
Hoi Chantal,
Wat weer een leuk verhaal van je! Fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt. Ik kijk al weer uit naar je volgende verhaal.
Groeten uit Drachten. -
02 December 2012 - 00:25
Gerard En Ans:
Hoi lieve Chantal,
Wij dachten toch weer eens even om een verhaaltje te maken voor jou.
Houden natuurlijk alles bij van jou en ongelooflijk meisje wat maak je toch veel mee.
Zoals je al schrijft bijna alweer 3maanden van huis.
De tijd gaat toch wel snel hè maar wel heel fijn dat je het ook erg naar je zin hebt.
Ja, en een echt cheerleader aan het worden, dat kan nog niemand van de familie jou nadoen.
Maar misschien kun jij ons wel wat leren....., wij wachten af en zoals je weet gaan wij over al zoveel mogelijk in mee als dat kan.
De storm overleefd en nu langzaam ander weer aan het worden daar.
Ook bij ons gaat het nu anders weer worden. Het word kouder , sneeuw en voor de rest zitten we alweer in december. Van daag is " Daniël" jarig vriendje van Nanette, hebben met hem gesproken via Skype en natuurlijk hem gefeliciteerd en ook gezongen.
Gerard heeft het zoals gewoonlijk erg druk en ik ben vandaag terug gekomen van oma.
Ben bij haar weer een paar daagjes geweest ivm met de aankomende verhuizing.
Het weekend van 14 dec gaat zij over . Het appartement is echt heel erg mooi maar je zult vast al foto's gezien hebben. Verder gaat het met haar goed en moest jou de groeten en een dikke knuffel geven.
Hier verder alles goed en wij denken vaak aan jou hoor net als aan Nanette, die ook van alles meemaakt.
Blijven op de hoogte en voor jou heel veel groetjes dikke knuffels en liefs van ons
Ps groetjes aan je gastgezin en alle lieve vrienden en vriendinnen daar die zo lief voor jou zijn, doei lieverd......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
